فقط دو چیز وجود داره که نگرانش باشی: اینکه سالمی یا مریضی.
اگر سالم هستی، دیگه چیزی نمونده که نگرانش باشی؛
اما اگه مریضی، فقط دو چیز وجود داره که نگرانش باشی: اینکه دست آخر خوب می شی یا می میری.
اگه خوب شدی که دیگه چیزی برای نگرانی باقی نمی مونه؛
اما اگه بمیری، دو چیز وجود داره که نگرانش باشی: اینکه به بهشت بری یا به جهنم.
اگر به بهشت بری، چیزی برای نگرانی وجود نداره؛
ولی اگه به جهنم بری، اون قدر مشغول احوالپرسی با دوستان قدیمی می شی که وقتی برای نگرانی نداری!
پس در واقع هیچ وقت هیچ چیز برای نگرانی وجود نداره!!
به این می گن سفسطه!
این منطق بود عزیزم
سفسطه تو روزهای آینده خدمت شما ارائه میشه!!
چیزی ندارم. با این دل زخم خورده، زیاد نیستم!
چرا همه نا امیدن؟؟
بابا به خدا جای نگرانی نیس
دیدید که واستون ثابت هم کردم
سلام
ممنون از حضورت...
نوشته ای خوبی بود مانند قصه ای یکی بود و نبود.
سلام
لطف کردی اومدی
ممنون
سلام........ممنون که به بلاگم سرزدید..
متاسفانه کلاس خصوصی نداریم!!!
ولی اگه واقعا بخوای یادبگیریا علاقه داشته باشی با همین پنجاهوچهاردرس و این بسته های دیکشنری باید بتونی فولشی!
موفق باشی.
کی میره این همه راهو!!
دل کندن اگر آسان بود , فرهاد به جای بیستون , دل میکند
این جمله عالی بود
عالی
چرا اینقدر اشک؟؟
چه باحال . نیشم تا بناگوشم باز شد از اون مطلبا بود که خستگی وب گردی رو در میکرداااا .
خوشحالم
ممنون که نظر دادی
ممنونم کیا جون که به دیدن غمکده اومدین و ممنونم که نظر گذاشتی بازم بیا
استنباط باحالی بود. احیانا بجای کامپیوتر رشته ت ریاضی نیست؟
مرسی که اومدی وبلاگم و کامنت گذاشتی. بازم بیا.
رشتم ریاضی بوده که الان کامپیوترم دیگه!!
با نام چه زیباست خاطرات ژاییزی لینگتون کردم وممنونم که غمکده یاس رو لینگ کردی راستی من یه وبلاگ دیگه هم دارم با نام یاس تنها اگه دوست داشتین اول ببینی و بعد لینگم کنید منتظر جوابتون هستم
یاسمن جان ما که از خدامونه!!