یک روز بد

چه سلامی چه علیکی؟؟

هان؟

اعصابم خورده ها

همه بدنم درد میکنه(معتاد خودتی،من هنوز سیگارم نکشیدم)

امروز ساعت 1 بیدار شدم(1بعدازظهر)

صبحونه که نخوردم(واقعا ضایعس آدم ساعت 1 پاشه بعد طلب صبحونه هم بکنه)

منم نشستم پای نت و داشتم می چرخیدم(یه کم سرم هم داشت گیح می رفت)

ساعت 2 بود که ناهارمو تو رختخواب خوردم(میدونم که بده،ولی آدم وقتی حال نداشته باشه چاره ای نداره دیگه)

هنوز خوابم میومد

اعصاب خوووورد،آهنگهای تکراری،بدون سرگرمی

مونده بودم چیکار بکنم دیگه!

آخرش هم خوابیدم ولی اصلا نچسبید

داییم زنگ زد

10 نفر با اینکه استتوس یاهو رو بیزی گذاشته بودم پی ام دادن

خوابو به تنمون زهر کردن

حوصله هییچکسی رو ندارم

الان که دارم مینویسم دلم درد میکنه،سرم داره منفجر میشه،انگار درد بی درمون گرفتم

اصلا چه کاریه من بیام اینارو بگم؟

کی گوش میده؟

کیه که بخونه؟

شاید وبلاگ رو ببندم کلاً

دلیلشو نمیدونم

فعلا!!

ولنتاین و سپندار مذگان فقط یک بهانه است

روز عشق و محبت هر تاریخی که باشد مبارک است !
خوب باز هم روز عشاق ایرانی و خارجی نزدیک شد و این بحث کهنه شروع شد که کدوم روز بهتره و ما ایرانیها فقط باید جشن سپندار مذگان رو جشن بگیریم و ولنتاین خارجی هست و به ما ربطی نداره و ... ولی خوب سوال و مسئله ای که پیش میاد اینه که مگه روز گرامیداشت عشق و محبت بده ؟؟ چه اصراری هست که بخوایم فقط یه روز خاص رو برای عشق و محبت در نظر بگیریم ! خوب چرا هر دو روز رو جشن نگیریم و به معشوق خودمون اظهار عشق و علاقه نکنیم ؟ مگه اگه دو روز به هم و عشق علاقه کنیم بعد اون دو روز عشق و علاقه مون تموم میشه و برای سال های بعدی نمیمونه ؟؟ نه اتفاقا هرچی بیشتر به همدیگه محبت و ابراز علاقه واقعی کنیم اون عشق و محبت هر روز بیشتر از روز قبل میشه ! اصلا ما چرا نباید هر ماه روزی رو به عنوان روز عشاق داشته باشیم ؟؟ اصلا هر روز ما چرا نباید روز عشق و محبت باشه و به همدیگه عشق بورزیم و محبت کنیم ؟؟ مگه عشق بده ؟؟ مگه محبت بده ؟؟ مگه عشق و محبت هم مثل پوله که با مصرف کردنش تموم بشه ؟؟ مگه غیر از اینه که عشق و محبت رو هرچقدر مصرف کنیم و به خرج بدیم چند برابرش به خودمون برمیگرده ؟؟ چرا اصلا ما باید فقط عاشق یک نفر بشیم ؟؟ کی گفته عشق برای یک نفر باید باشه ؟؟ چرا ما نباید عاشق همه آدم ها نباشیم ؟؟ چرا ما نباید عاشق زندگی نباشیم ؟؟ مگه غیر از اینه که اینجوری زندگی خودمون هم بهتر میشه ؟؟ پس چرا ما دریغ میکنیم ؟؟ ما همیشه آرزو داشتیم که پول هامون هرچقدر که مصرف کنیم به جای کمتر شدن بیشتر بشن خوب حالا ما یه چیز گران بهاتر از پول داریم که هر چقدر هم مصرفش کنیم بیشتر میشه پس چرا ازش استفاده نمی کنیم ؟؟ از اون جهت عشق خیلی گران بهاتر از پول و طلا و مادیات هست که تو با عشق به هر چیزی میتونی اون رو به دست بیاری میتونی عاشق پول و ثروت باشی و اون رو بدست میاری میتونی عاشق زندگی باشی و زندگی خودت رو عالی کنی ! ولی آیا میتونی 100 میلیون تومان خرج کنی و ذره ای عشق و محبت واقعی بدست بیاری مگر اینکه اون پول رو صرف عشق ورزیدن و محبت به دیگران کنی ؟؟مگه میتونی با صرف پول شادی و خوشحالی بدست بیاری مگر اینکه اون شادی و خوشحالی رو با کسانی که دوست میداری و بهشون عشق میورزی شریک باشی ؟؟ مگه هر چقدر که دایره و تعداد افرادی که بهشون عشق میورزی و بهت عشق میورزن بیشتر بشه لذت و رضایت خودت هم از زندگی به همون میزان زیاد تر نمیشه ؟؟ پس چرا دریغ میکنیم ؟؟
پس دوستان بشتابیم که چه امروز و چه 25 بهمن ماه روز ولنتاین و چه 29 بهمن ماه روز سپندار مذگان و چه هر روز دیگه ای اگه بخواهیم میتوانند روز عشق ما باشند و همه دوستان و همسایگان و همشهریان و هموطنان معشوق های ما ... بدون اینکه نیاز داشته باشیم لزوما تنها به یک نفر عشق بورزیم و از یک نفر عشق بگیریم به همه عشق بورزیم و چند برابر بیشتر از همه عشق و محبت از همه دریافت کنیم. هر روز رو روز عشاق در نظر بگیریم و به همدیگه کمک و محبت کنیم تا زندگی شاد و توام با عشقی رو داشته باشیم که هیچ زندگی بدون عشق و محبت شاد نخواهد بود !
روز عشاق بر همه ما که عاشق هستیم مبارک باد !

ادامه مطلب هم یه سری حرفای تکراریه

اگه دوس داشتید بخونید

بگذریم....

این که مداوم به سینه ات میکوبد , قلب نیست. 

ماهی کوچکی است که دارد نهنگ میشود.

ماهی کوچکی که طعم تُنگ آزارش میدهد و بوی دریا هوایی اش کرده است. 

قلب ها همه نهنگانند در اشتیاق اقیانوس. اما کسی هست که باور کند در سینه اش نهنگی میتپد؟؟ 

آدم ها , ماهی ها را در تُنگ دوست دارند. و قلب ها را درسینه. 

اما ماهی وقتی در دریا شناور شد ماهی است و قلب وقتی در خدا غوطه خورد , قلب است. 

هیچ کس نمیتواند نهنگی را در تُنگی نگه دارد؛ تو چطور میخواهی قلبت را در سینه نگه داری؟ 

و چه درد ناک است وقتی نهنگی مچاله می شود و وقتی دریا مختصر میشود و وقتی قلب خلاصه میشود و آدم قانع!! 

این ماهی کوچک , اما بزرگ خواهد شد واین تُنگ،تَنگ خواهد شد و این آب ته خواهد کشید...

تو اما کاش قدر دریا مینوشیدی و کاش نقبی میزدی از تُنگ سینه به اقیانوس. 

کاش راه آبی به نامنتها میکشیدی و کاش این قطره را به بی نهایت گره میزدی. 

کاش.... 

بگذریم.... 

دریا و اقیانوس به کنار. 

نامنتها و بینهایت پیشکش. 

کاش لاقل آب این تُنگ را گاهی عوض میکردی. 

این آب مانده است و بو گرفته است و و تو میدانی آب هم که بمانند میگندد. 

آب هم که بماند لجن میبندد. 

و حیف از این ماهی که در گل و لای بلولد و حیف از این قلب که در غلط بغلتد!!!!